บล็อกภาษาไทย

ป้ายวันแห่งความภูมิใจหรือหรือความน่าอาย?

วันสำเร็จการศึกษาหรือวันรับปริญญารอบรั้วมหาวิทยาลัยต่างๆ โดยทั่วไปจะถูกตกแต่งอย่างยิ่งใหญ่และสวยงามด้วยดอกไม้และป้ายเชิดชูที่ควรเป็นสิ่งที่แสดงออกถึงความภาคภูมิใจและประสบความสำเร็จในทางที่ดี

แต่ในวันรับปริญญาของมหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์กลางปี 2556 ไม่น่าจะเกิดความผิดพลาดเช่นนี้ขึ้น เมื่อมีการนำเอารูปฮิตเลอร์มาเป็นหนึ่งในเครื่องหมายของผู้ประสบความสำเร็จไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ตาม แต่นี่เป็นเรื่องของความผิดพลาดที่น่าละอายอย่างที่สุดต่อชาวต่างชาติที่ได้เห็นและรับรู้  นี่เป็นการแสดงให้เห็นถึงความเพิกเฉยและช่องโหว่ของการศึกษาไทยต่อประวัติศาสตร์ที่โหดร้ายที่เคยเกิดขึ้นในประเทศตะวันตก แม้บางคนมีความเห็นว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่มีความเกี่ยวข้องโดยตรงต่อประเทศไทย แต่การแสดงออกที่เกิดขึ้นนี้เป็นการสนับสนุนความป่าเถื่อนของฮิตเลอร์อย่างไม่รู้ตัวของเหล่านิสิตมหาวิทยาลัยจุฬาฯ  หากใครได้ลองสืบค้นข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตเพื่อศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับการกระทำที่ไร้มนุษยธรรมของฮิตเลอร์และพรรคนาซี จะทราบเหตุผลว่าเหตุใดแล้วชาวต่างชาติจึงเห็นเรื่องนี้เป็นสิ่งที่อ่อนไหวและไม่เหมาะสมที่จะนำมาเผยแพร่นอกเสียจากการศึกษาเพื่อความรู้

จากเหตุการณ์นี้ส่งผลกระทบต่อชาวต่างชาติทั้งที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยและต่างประเทศที่รับรู้ผ่านสื่อต่างๆ ในแง่ลบ เพราะในมุมมองของชาวต่างชาตินั้นคนไทยมีจิตใจเมตตาและเห็นใจผู้อื่น แต่สิ่งที่แสดงออกไฉนจึงปรากฏให้เห็นว่านี่เป็นเหมือนสิ่งที่คนไทยไม่ได้รู้สึกรู้สาต่อความเจ็บปวดในอดีตที่เกิดขึ้นของพวกเขาเลย  และในความเป็นจริงแม้ว่าประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นในประเทศตะวันตกจะไม่มีผลกระทบโดยตรงกับประเทศไทย แต่อย่างน้อยหากสถาบันศึกษาต่างๆจะสอดแทรกแผนการสอนหรือเนื้อหาของเรื่องราวเหล่านี้เบื้องต้นในสถาบัน จะทำให้นักเรียนนักศึกษาได้เปิดโลกทัศน์และเข้าใจความเป็นมาของเพื่อนมนุษย์ที่อาศัยร่วมโลกใบเดียวกันมากขึ้น และยังเป็นการป้องกันการกระทำที่ไม่รู้เท่าถึงการณ์ต่างๆในอนาคตได้ เช่นการยกย่องฮิตเลอร์ของมหาวิยาลัยจุฬาลงกรณ์ผ่านมาที่ทำให้ชาวต่างชาติเจ็บปวดในการตอกย้ำโศกนาฏกรรมอันโหดร้ายที่เกิดขึ้นกับบรรพบุรุษของพวกเขา


อ้างอิงข่าว: http://prachatai.com/journal/2013/07/47688